راس دنیا

درحالی‌که پوست لبم را با دندان می‌کندم، با استرس به پارسا چشم دوهتم. شاید مادر حق داشت، اما به‌نظرم پارسا هم تا حدی محق بود. اگر این کار را نمی‌کرد پس چطور با من آشنا می‌شد؟ کاش می‌توانستم از پارسا دفاع کنم، اما می‌دانستم فعلا اجازه دخالت در صحبت‌هایشان را ندارم. بنابراین در سکوت فثط منتظر جواب پارسا شدم. او کمی مکث کرد و بعد گفت:
- متاسفم من نمی‌خواستم بترسونمشون. اما باور کنین به جز این راهی به ذهنم نرسید. بازم می‌گم من واقعا متاسفم...

دانلود